Hasta la vista, plastic soup!
Op een mooie zondagochtend zag ik een dame op leeftijd een blikje oprapen. Ik dacht: “Die is nog uitde tijd dat mensen netjes en welopgevoed waren.” Warmte in mijn hart en een grote glimlach opmijn gezicht. Die romantische gedachten verdwenen echter snel. Ze liep naar de stoeprand en gooie het blikje inde goot. “Vuil hoort…
Toen ik net verkering had zag ik mijn toekomstige schoonmoeder de kruimels uit een plasticbroodzak schudden en hem netjes gladstrijken en opvouwen tot een klein pakketje. Na dit kunstigestaaltje plastic-origami verdween de zak in de keukenla. Bovenop het stapeltje voorgangers, klaarvoor hergebruik. Ik verklaarde haar nog net niet voor gek, maar kon het niet laten…